Η τέχνη του οπορτουνισμού και ο κυρ Αλέκος

Ο κυρ Αλέκος του ΣΥΝ δεν ανακάλυψε εσχάτως τον οπουρτουνισμό. Την ξέρει τη δουλίτσα από τον καιρό που ήταν ευρωβουλευτής.

Υπέρ των ΚΕΣ εκεί, κλείνοντας το μάτι στους ευρωπάτρωνες της κυριαρχίας της αγοράς αλλά (γιατί όχι και σε ημεδαπούς χρηματοδότες του κόμματός του

Υπέρ του δημόσιου πανεπιστήμιου εδώ, κλείνοντας το μάτι στους αφελείς ψηφοφόρους αλλά και στα πανεπιστημιακά λόμπι της μάσας των ευρωπρογραμμάτων

Άφησε υποτίθεται την ηγεσία του ΣΥΝ στη "νέα γενιά" κερδίζοντας προβολή ως "σκεπτόμενος ηγέτης" που δεν είναι σαν τους "δεινόσαυρους" και άρχισε το κατ' εξοχήν προσωπικό παιχνίδι της καθημερινής προβολής χωρίς το βαρίδι του κομματικού ελέγχου.

Μόνο οι αφελείς δεν έβλεπαν το στόχο του: πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ!

Μετά ακόμη και οι προσφιλείς του δημοσκόποι δεν κατόρθωναν να δώσουν τα ποσοστά που προσδοκούσε. Οπότε, ένα ακόμη βήμα... μπρος και όλες οι ευθύνες στον τυπάκο που έβαλε για πρόεδρο και πέφτει... (και) στις δημοσκοπήσεις.

Με τις τελευταίες δηλώσεις του, ο 'αντισυνωμοσιολόγος' όταν πρόκειται για το προβοκατόρικο σχέδιο, κυρ Αλέκος γίνεται κανονικότατα συνωμοσιολόγος!

Γιατί πέφτει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Μα γιατί τον στοχοποιούν!
Ποιοι; κυβέρνηση, ΛΑΟΣ, ΚΚΕ!
Γιατί; επειδή ακούει τους "νέους" και θέλει "άλλη πολιτική".

Και με αυτό το βολικό για αφελείς σχήμα θέλει να ξεχαστούν οι ευθύνες του. Γιατί ο κυρ Αλέκος ευθύνεται και προσωπικά, για τη δικιά του στάση και τις δικές του δηλώσεις και γενικότερα, ως πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ειδικότερα δείχνοντας τους "εχθρούς" του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προσέξουμε αυτούς που δεν δείχνει! Να δούμε, και κυρίως να δουν τα μέλη του ΣΥΝ, ως φίλα προσκείμενο το ΠΑΣΟΚ.

Γι' αυτό ο κυρ Αλέκος "ξεχνά" τις βαρύτατες για το κόμμα του δηλώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και τον απολίτικο χαρακτήρα τους. Γιατί δεν ήταν ούτε κατά διάνοια εχθρικές στους προβοκάτορες και τα κέντρα πίσω τους αλλά τυπική πολιτικάντικη προσπάθεια προσέγγισης "νοικοκυραίων".

Ταυτόχρονα, μεταθέτοντας απολίτικα τη συζήτηση, θέλει να σταματήσει κάθε συζήτηση ουσίας για τα γεγονότα του Δεκέμβρη και να συνεχίσει ανεμπόδιστος, χωρίς εσωκομματικές αντιδράσεις και κοινωνικές επικρίσεις, το δρόμο του.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι εύκολο. Δεν είμαστε όλοι σαν την, βολική για τον κυρ Αλέκο, ηγεσία του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ για να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλο!
Αλήθεια, τι κάνει αυτή η ψυχή, ο Λαφαζάνης;