Εδώ ο πρόεδρος, εκεί ο πρόεδρος, πού είναι ο πρόεδρος;

Νέα επίθεση κατά του τέως προέδρου του ΣΥΝ Αλαβάνου με αιχμές για τον νυν πρόεδρο Τσίπρα εξαπέλυσε ο πρώην πρόεδρος Κωνσταντόπουλος! Ο πρώην Νίκος Κωνσταντόπουλος δήλωσε στη σημερινή REALnews ότι ο τωρινός Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο ουσιαστικός πρόεδρος γιατί πραγματικός πρόεδρος είναι ο τέως Αλέκος Αλαβάνος.

Συγκεκριμένα, ο κ. Κωνσταντόπουλος αναφέρει: «Έπειτα από έναν χρόνο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Αλέκος Αλαβάνος, που ήταν πρόεδρος, έπρεπε να φύγει για να ξαναείναι στην πράξη πρόεδρος, όπως επίσης και γιατι ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν ήταν πρόεδρος, έπρεπε να εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος, για να μην είναι και πάλι ουσιαστικά πρόεδρος».

Ο Κωνσταντόπουλος μιλά για "καινοφανές σχήμα πολιτικής λειτουργίας" και ρίχνει γέφυρες στην ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝ που άλλωστε έχει ανεβάσει τελευταία τους τόνους της κριτικής της στην πλειοψηφία του ΣΥΝ με αφορμή τη στάση απέναντι στους κουκουλοφόρους.

Προφανώς στις κινήσεις στο χώρο του ΣΥΝ πρέπει να υπολογίσουμε και την επανεμφάνιση του διαχρονικά ουσιαστικού προέδρου του Λεωνίδα Κύρκου που διαχώρισε τη θέση του από την πλειοψηφία και έθεσε ουσιαστικά ζήτημα για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας λαθεμένες όλες τις αποφάσεις του τελευταίου συνεδρίου του κόμματος.

Αν προσθέσουμε και τη σιωπή για όλα αυτά του υπό τον Λαφαζάνη Αριστερού Ρεύματος έχουμε μια αρκετά ευκρινή εικόνα του... κουλουβάχατου.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Συνασπισμός... κατασκευάστηκε για υπάρξει συγκυβέρνηση. Είναι λογικό λοιπόν να βγαίνουν μαχαίρια τώρα που μπαίνουν οι όροι για την επόμενη "κυβερνητική συμμαχία".

Κρέμασαν τα νταούλια... στο σαλόνι

Συγκέντρωση στο Σπόρτιγκ οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη Δευτέρα 19 Ιανουαρίου με θέμα( «Ο αγώνας συνεχίζεται - Ούτε βήμα πίσω». Ομιλητής ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, ενώ θα χαιρετίσει ο Μαν. Γλέζος.

Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάζουν οι αριστεροί του καναπέ. Εμένα πάντως αυτά τα ηρωικά μου μοιάζουν σαν εκείνο «το όπλο παραπόδα» που πέταξε ο Ζαχαριάδης για να κρύψει τα λάθη και τις ανημπόριες του ή σαν τα «δεν θα γίνει δικτατορία» που διακήρυσσαν ο Αντρέας και ο Κύρκος λίγο πριν έλθει η χούντα και πατήσει τη χώρα, αποκαλύπτοντας τις ευθύνες τους για ένα κίνημα που στα λόγια τους αναπτυσσόταν αλλά ευνουχιζόταν με τις πράξεις τους.

Ούτε βήμα πίσω λοιπόν. Μα αυτό κάτι δεν θυμίζει; Όχι, δεν θυμίζει απλώς, είναι αντιγραφή του συνθήματος που έριξε ο Τσίπρας μιλώντας στη συνάντηση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Αθήνα. Πώς τα λέει ο μεγάλος!

«Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας στην μαζική μαχητική ειρηνική διαμαρτυρία. • Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας να διεκδικεί ένα μέλλον, που δεν θα είναι η ανασφάλιστη και η επισφαλής εργασία. • Ούτε βήμα πίσω από το δικαίωμα της νεολαίας σε δωρεάν δημόσια αξιοπρεπή παιδεία. • Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, απέναντι στην αυθαιρεσία και την καταστολή. • Ούτε βήμα πίσω από την υπεράσπιση των ανθρώπινων αναγκών και των δημόσιων αγαθών, απέναντι στον καταναγκασμό του κέρδους»

Μα υπάρχει κάποιος πολιτικάντης σε αυτό τον τόπο που να μην δηλώνει ότι τα δέχεται όλα αυτά;

Όχι, ισχυρίζεται ο Τσίπρας. Μόνο αυτοί τα λένε και για αυτό «Ήμασταν η μόνη πολιτική δύναμη που μίλησε από την πρώτη στιγμή για εξέγερση. Γίναμε στόχος όλου του πολιτικού συστήματος».

Για προσέξτε εκείνο το εισαγωγικό για «μαζική ειρηνική διαμαρτυρία» και ας αναρωτηθούμε παρέα αν αυτό ακριβώς έλεγαν Αλαβάνοι, Τσίπρες και Δραγασάκηδες εκείνες τις ημέρες. Αν για τέτοιες δηλώσεις δέχτηκαν κριτική.

Ας σημειώσουμε λοιπόν ότι «ξέχασαν» τι δήλωναν, ότι ακόμη και τώρα δεν έχουν λέξη να πουν για τους πλιατσικολόγους βαρβάρους (αλήθεια γιατί;) και ας προσμετρήσουμε ότι από όλα τα γεγονότα του Δεκέμβρη και όλες τις συζητήσεις που προκλήθηκαν ένα μόνο διαφοροποιεί πλέον τον Τσίπρα: «Ήμασταν η μόνη πολιτική δύναμη που μίλησε από την πρώτη στιγμή για εξέγερση».

Μπορεί για τους σαλονάτους αριστεριστές αυτό να αρκεί. Οι λέξεις έχουν τη σημασία τους και η χρησιμοποίηση της μιας ή της άλλης δείχνει ποιος είσαι και τι στόχους έχεις . Αλλά αυτό, προφανώς, ισχύει και για πολλούς άλλους όρους που έχουν εξοβελιστεί από το Συνασπισμό και σιγά σιγά και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πόσοι από δαύτους χρησιμοποιούν τη λέξη ιμπεριαλισμός; Πόσοι αντιστρατεύονται τον καπιταλισμό και όχι, κατά τις προσφιλείς τους διατυπώσεις, τον «ακραίο καπιταλισμό» το «νεοφιλελευθερισμό» ή τον «καπιταλισμό - καζίνο»; Πόσοι μιλούν έστω για Νέα Τάξη και πόσοι την αντιστρατεύονται;

Αλλά τι ψάχνουμε; Τα είπε όλα ο Τσίπρας. Δέχτηκαν λοιπόν επίθεση, έγιναν στόχος αλλά άντεξαν. Ξέρετε γιατί; Επειδή «ήρθαν δυο στοιχεία να αποδομήσουν τη στοχευμένη επικοινωνιακή επίθεση που δεχτήκαμε»

Και ποια είναι αυτά τα στοιχεία που προστάτευσαν τη «ριζοσπαστική αριστερά» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Τα εξήγησε και αυτά ο πρόεδρος του ΣΥΝ! Ήταν «Η παρέμβαση του προκαθήμενου της Ελλαδικής Εκκλησίας που έκανε λόγο για κοινωνικά αίτια που εξεγείρουν δικαιολογημένα τους νέους» και «Οι ανταποκρίσεις διεθνών έγκυρων μέσων μαζικής ενημέρωσης που έγραψαν για εξέγερση της ελληνικής νεολαίας».

Ποια διαπλοκή; Ποιος σύστημα; Ποιοι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους; ΄Ο,τι πει ένας αρχιεπίσκοπος και ό,τι γράψουν τα διεθνή... έγκυρα μέσα ενημέρωσης είναι η αλήθεια των «αριστερών» και η «δικαίωση» των «επαναστατών» μας.

Τα στελέχη του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο καιροσκόποι που επιστρέφουν -όποτε είναι αναγκεμένοι- ακόμη και στην θεωρία ενός... κράτους - εργαλείου!Και είναι τόσο χυδαία πολιτικάντηδες ώστε η στάση τους απέναντι στην εκκλησία, με την συγκεκριμένη ιστορία της και την συγκεκριμένη πρακτική της, αιώνες τώρα, εξαρτάται από μια... δήλωση του επικεφαλής της.

Τόσος μαρξισμός δεν αντέχεται! Κακός Χριστόδουλος - κακή εκκλησία. Καλός Ιερώνυμος - καλή εκκλησία. Και τόσο συνέπεια και τόσες αρχές, θα συμπλήρωνα. Αλλά από πότε οι... Φαναριώτες και οι... (ενίοτε) Φιλέλληνες έγιναν οι συνεπείς εκφραστές του... λαϊκού κινήματος;

Εμείς δεν είμαστε χαχόλοι. Έτσι δεν προσπερνάμε το χαιρετισμό του Μανόλη Γλέζου στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αναρωτηθούμε λοιπόν, σε τι ακριβώς δεν κάνει «ούτε βήμα πίσω» το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς;

Ο Γλέζος δεν ήταν αυτός που κατήγγειλε τη στάση του.... ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους κουκουλοφόρους, στη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς, ναι, σε αυτήν που είπε ο Τσίπρας όσα αναφέραμε προηγουμένως,; Ο Γλέζος δεν είπε ότι τη λάθος «στάση μας την πληρώσαμε και την πληρώνουμε ακόμη»;

Σε τι ενοποιούνται λοιπόν; Αν ήμουν ΚΚΕ θα έλεγα ότι συναντώνται στην αντιπαλότητα προς το ΚΚΕ, και θα είχα μπόλικο δίκιο. Άλλωστε η εκτέλεση του (νεοταξίτικου) συμβολαίου περιθωριοποίησης του ΚΚΕ είναι θεμελιακή για το ΣΥΝ και όρος διατήρησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν ανήκω στο ΚΚΕ.

Άποψή μου είναι ότι ο ρόλος που ανετέθη στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου, της «νομιμοποίησης» των πλιατσικολόγων και της βαρβαρότητας και της υποταγής των αυθόρμητων διαμαρτυριών στα σχέδια του καθεστωτισμού και της Νέας Τάξης, ολοκληρώθηκε. Τώρα είναι η ώρα να ανακρούσουν, σχετικώς, πρύμναν και να περιμένουν την επόμενη ευκαιρία για...έφοδο.

Αλήθεια, αυτοί δεν καταδικάζουν σε κάθε ευκαιρία, τη λογική της εφόδου για κατάληψη των... Χειμερινών Ανακτόρων; Ας το αφήσουμε όμως και αυτό για το Αριστερό Ρεύμα του Λαφαζάνη που εξακολουθεί (περιέργως να βρίσκεται σε χειμέρια νάρκη και ας εστιάσουμε στην επέλαση των Κυρκικών.

Τι είπε λοιπόν ο Κύρκος στη REALnews, μια έγκυρη εφημερίδα κατά πώς θαλεγε και ο Τσίπρας; «Αλλοιώθηκε η εικόνα του ΣΥΝ (...) Δεν έχω καμία ευθύνη για τα λάθη που διαπράχτηκαν το τελευταίο διάστημα και αλλοίωσαν την εικόνα συνεπούς δημοκρατικού κόμματος που είχαμε οικοδομήσει» και όχι μολότοφ και όχι σπασίματα και να «φράξουμε το δρόμο του αίματος».

Είναι όμως συνεπής με ό,τι έλεγε πριν από ένα μήνα; Η απάντηση, δυστυχώς για αυτόν, είναι όχι! Τον έβγαλαν στο, επίσης έγκυρο κατά Τσίπρα, MEGA τότε, και του ζήτησαν να σχολιάσει δηλώσεις του Κωνσταντόπουλου, επικριτικές για Αλαβάνο και Τσίπρα. Δεν το έκανε! Ούτε ακολούθησε έναν «τρίτο δρόμο», να είναι λχ επικριτικός για τον Κωνσταντόπουλο αλλά και για τους Αλαβάνο - Τσίπρα. Επικρότησε τη στάση τους. Δεν «έβλεπε» κουκουλοφόρους. Δεν «έβλεπε» πλιάτσικο». Δεν ήξερε τι είναι η Νέα Τάξη. Τους στήριξε! Αλλά τώρα, αφού έκαναν αυτό που «έπρεπε», τους στέλνει και το λογαριασμό...

Τώρα βλέπει κουκουλοφόρους. Τώρα βλέπει πλιάτσικο και σπασίματα. Αλλά εξακολουθεί να μην «βλέπει» Νέα Τάξη. Και εκεί παίζεται το παιχνίδι: Να πάει τώρα που έδωσε ότι του ζήτησαν το Δεκέμβριο ακόμη νεοταξικότερα ο ΣΥΝ. Να περιθωριοποιηθούν ή και να εξοστρακιστούν όσοι στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εντελώς «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Και «εκείνοι» στην περίπτωσή μας δεν είναι οι Σπαρτιάτες αλλά οι πέραν του Ατλαντικού.... φίλοι μας.

Τα είπε όλα, άλλωστε, ο Λόταρ Μπίσκι, πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην παρέμβασή του: «η βία κατά των ξένων περιουσιακών στοιχείων και κατά προσώπων ενδεχομένως να είναι μια έκφραση αυτής της οργής αλλά δεν είναι μέσο του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Επιπλέον, την θεωρούμε αντιπαραγωγική. Αντιπαραθέτοντας στην λογική της καταστολής την λογική της επιθετικότητας, δημιουργούν τρόπους πολιτικής συμπεριφοράς που υπονομεύουν θεμιτούς λαϊκούς στόχους, στα μάτια πολλών ανθρώπων».

Διαβάστε την πάλι και πάλι την «πλατφόρμα» της ευρωκαθοδήγησης των «επαναστατών» μας . Και αναρωτηθείτε μαζί μου εάν αυτή η... «αντιπαραγωγικότητα» δεν σπρώχνει δύο κλικ δεξιότερα τον ΣΥΝ. Θα αποδεχτούν επί της ουσίας τη δεξιά κριτική για τα σπασίματα και το πλιάτσικο και θα συνεχίσουν να κάνουν «πόλεμο» σε όσους, δεκάδες μπλογκ, ανεξάρτητοι της αριστεράς και το ΚΚΕ, τους αντιπαρατέθηκαν εξ αριστερών.

Αν αυτό ήταν το εσωκομματικό σχέδιο του Αλαβάνου, πέτυχε. Αυτός που πρέπει να ανησυχεί είναι ο Λαφαζάνης και όσοι συν αυτώ αφελείς διατηρούν ακόμη αυταπάτες.

Για το άλλο τους σχέδιο, να ακολουθήσουμε όλοι το δρόμο της πλιατσικολόγας βαρβαρότητας, συνδράμοντας στην κατασκευή του κινήματος που «βολεύει» τους «φίλους του λαού» και το «διεθνή παράγοντα», δεν ανησυχούμε. Τους το... επιστρέψαμε κανονικότατα. Και θα μπορέσουμε να κινηθούμε από καλύτερες θέσεις όταν «ξεχάσουν» το χαστούκι και αναλάβουν νέες «πρωτοβουλίες».

Αλήθεια, γιατί «ξέχασαν» το επαναστατικό τους αίτημα για «κάλπες τώρα»; Τόση... συνέπεια ακόμη κι εγώ που τους ξέρω καλά δεν μπορώ να την αντέξω.

Το σύστημα, ο πραξικοπηματισμός και οι "επαναστάτες"

Η κοινωνική οργή είναι αναμφισβήτητη. Και δικαιολογημένη και εξηγήσιμη.

Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η στάση δυνάμεων, από τον μεγαλύτερο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την τελευταία αριστερίστικη γκρούπα, που συγκλίνουν στην υποταγή στο αυθόρμητο και στη θεοποίηση μιας "εξέγερσης" όπου οι "εξεγερμένοι" δεν έχουν στόχους, δεν διαλέγονται ούτε μεταξύ τους στις πιο μικρές και "παρεϊστικες" οντότητες και τον τόνο δίνουν οι οργανωμένες ομάδες που από μακριά βρωμάνε... "υπηρεσίες".

Εξηγείται γιατί δηλώνουν υπέρ: Προσπαθούν να "οικειοποιηθούν" την οργή, είτε στις κάλπες, είτε -πολύ πιο απεχθώς- σε έναν μικροκομματικό λογαριασμό όπου θλιβερές νομενκλατούρες θα ισχυριστούν ότι "δικαιώθηκαν" και θα διεκδικήσουν την αναπαραγωγή τους.

Δεν είναι πάντα εξηγήσιμο, όσο κατανόηση και αν δείξουμε σε "χρήσιμους ηλίθιους" που παριστάνουν τους επαναστάτες, γιατί δεν είδαν εγκαίρως το προβοκατόρικο σχέδιο και δεν τόλμησαν να ακολουθήσουν το μοναδικό δρόμο που υπάρχει για αριστερούς, χωρίς εισαγωγικά βεβαίως και, εννοείται, όχι κατά συνθήκην:

Να μιλήσουν για την οργή, να καταγγείλουν τις αιτίες της, να δείξουν τις πολιτικές ευθύνες αλλά και να αντιταχθούν, την ίδια ώρα, χωρίς ταλαντεύσεις, στους προβοκάτορες και όποιους είναι πίσω τους.

Δεν το έκαναν. Και για αυτό είναι υπόλογοι.

Όσο κι αν σκούζουν ότι "στοχοποιήθηκαν" κι όσο κι αν φωνάζουν προσπαθώντας να "δείξουν" μια "ανίερη συμμαχία ΝΔ ΚΚΕ ΛΑΟΣ".

Το μόνο που προσπαθούν είναι να σχηματίσουν μια "νέα ιερή (!) συμμαχία" ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και "αριστεριστών" σαν κι αυτούς που συνωστίζονταν στα φόρουμ, η οποία κλείνει το μάτι στους υπεραντλαντικούς "συμμάχους" της χώρας και στους ευρωπαίους "κριτικούς εταίρους" σαν τον Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα και σαν τον Μπερτινότι.

Κάποτε, μέχρι παρεξηγήσεως, οι αριστεροί ξεκινούσαν κάθε "εισήγηση" από ανάλυση της διεθνούς κατάστασης. Τώρα, συνήθως, η διεθνής ανάλυση εξοβελίζεται μέχρι... εξαφανίσεως. Όσο για την εσωτερική ανάλυση υποβαθμίζεται σε σχόλια για τη συγκυρία και εκπίπτει σε συνθήματα για προσφυγή στις κάλπες.

Και όμως: πάντοτε, η αριστερά, με τις όποιες αδυναμίες, όταν ζητούσε να πέσει η κυβέρνηση αντιπαρέθετε σαφώς το στόχο της. Όριζε τι κυβέρνηση θέλει, ποια θα είναι τα μέτρα που θα πάρει, οργάνωνε βάσει αυτών τις συμμαχίες της. Τώρα; ΤΙΠΟΤΕ!

Αυτό κάνει πολλούς από εμάς που δεν ζούμε από κρατικές επιχορηγήσεις ούτε είμαστε εξ επαγγέλματος αριστεροί, να βλέπουμε μη εξηγήσιμη την υποταγή των πάντων στη συγκυρία και να προβληματιζόμαστε για την υποταγή των υποτιθέμενα αριστερών σχηματισμών στο σύστημα και την ένταξή τους στους υπερατλαντικούς σχεδιασμούς.

Τώρα, τρέχουν να μιλήσουν κατά της "τρομοκρατίας" και να πάρουν αποστάσεις από τις -δυστυχώς στρατηγικού χαρακτήρα- κινήσεις τους που επιτρέπουν στους κάθε λογής προβοκάτορες να κάνουν απερίσπαστοι "παιχνίδι". Χωρίς να θέλουν να δουν, έστω και σήμερα, κατόπιν (υπεραντλαντικής) εορτής, τις δικές τους ευθύνες.

Όσο "ανανεωτικοί" ή "ριζοσπάστες" και "αντικαπιταλιστές" να δηλώνουν ένα μας δείχνουν: είναι απολύτως... παραδοσιακοί!

Συνθηκολόγοι επί της ουσίας, πλιατσικολόγοι συνειδήσεων στο δρόμο για τις κάλπες και τελικώς συστημικοί σε όλα! Αντιστρέφουν τα πάντα με ένα στόχο: τη "νέα μεταπολίτευση" που εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον σχεδιάζει η Νέα Τάξη.

Πολλοί από αυτούς "αντιτάχτηκαν" στο Σημίτη. Αρκετοί "διαφώνησαν" με τον Λαλιώτη. Αλλά όλοι τους δείχνουν να μην μπορούν να φτύσουν τα αγκίστρια που τους πέταξαν. Άγονται και φέρονται ως "επαναστάτες" στον κόσμο που όρισαν οι "εκσυγχρονιστές" και οι "σοσιαλιστές" του συστήματος αλλά και οι μεταξύ τους αντιθέσεις.

Τυπικά δείγματα των ορίων τους το Φόρουμ, που χρηματοδότησε το ΠΑΣΟΚ για να έχουν "χώρο" οι "επαναστάτες" μας, η διανομή των κρατικών επιχορηγήσεων που καθορίζει την "ενότητά" τους, και οι ποικιλώνυμες ΜΚΟ που σηματοδοτούν την "ανατρεπτική" πολιτική τους.

Πάντα, βέβαια, στην κατηφόρα, οι τενεκέδες κάνουν θόρυβο. Θα συνεχίσουν να σκούζουν λοιπόν. Για να μην τους κριτικάρουμε. Για να τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν το "εργο" τους.

Δεν θα το κάνουμε όμως. Θα βαθύνουμε την αντιπαράθεση μαζί τους και θα την επεκτείνουμε: είναι καιρός να φανεί το πρόσωπό τους, με όλες τις απουκρουστικές του, πραξικοπηματικές, ρυτίδες, σε κάθε κύτταρο της κοινωνίας. Όπου υπάρχουν αριστεροί που επιμένουν να μην αποδέχονται την "αυτοκρατορία" τους, να βλέπουν και να αντιπαλεύουν τη Νέα Τάξη.

Ας περάσουν μόνοι τους τον "Ατλαντικό" της πειθάρχησης στη "Νέα Εποχή".